Veysel im Sivas Madımak katliamına Şii ...

Güzel dörtlük için çok teşekkür ediyorum saygılar sunuyorum

Uzun ince bir yoldayız Veyselim
Sağımızda solumuzda yol kara
Biliyoruz ne haldeyiz Veyselim
Madımakta yürek kara ruh kara

Nazan Yinanç

Emeğinize, yürek sesinize sağlık üstadım. Değerli kaleminizden anlamlı ve güzel bir şiir okudum. Her dörtlük ayrı güzel her satırı ayrı değerde harikalar dökülmüş kaleminizden. Kaleminiz daim olsun. Selamlar

Gül kurudu sazlar sustu öylece
Aydınlık yarınlar soldu böylece
Ateş yandı yürek kordu sadece
Yürek tellerimde kuş kalmadı Veysel'im...Kemal Bölükbaşı.

bu kadar güzel bir eseri neden geç okumuşum diye kendime çok kızdım...selamlarımla.

nice dost gördü nice
yol bildi uzun ince
sadık yarine sarılıp
yürüdü gündüz gece

Veysel in deyimiyle
uzundur incedir yollar
gidilir gündüz gece
hayatın sonudur
yollar bitince

sıvası yaktılar doymadı nefis
yavaş yavaş erzincana geldiler
bir gece yarısı sabaha karşı
adım adım erzincanı yaktılar

yıllar sonra yine bir neron türedi
yılların kardeşlerini diri diri yaktılar
ülkeyi bir baştan kana boyadılar
kana doymadılar kan içiciler

toplumun arasında beyni yıkanmışlar varmış, vardı ve var olacak. madımak olayı o hain beyni yıkanılmışlar tarafından yapıldı. ama arkalarında onları tetikleyenler vardı ve onlar hep gizli kaldılar ve kalacaklar. aslında bu olaylar bizi halk olarak birbirimizden öteleştirmemeli. daha çok birbirimize kenetlenmeliyiz. şiirinizi okurken bunları düşündüm.
saygılarımla:
rr.akdora

İbrahim bey ağıtı siz ne güzel yazmışsınız işte,
okurken hüzün ve duyguyu insana yaşatan o kara günleri
hatırlatan bu şiiriniz için sizi kutluyorum
hatasız bir hece şiiri tebrikler. Sevgilerimle tam p. 10
panonuzda.

İZİN VERİN DE

Benim bu dünyada bir yerim olmadı,
Kuytu gövdemi saymazsak eğer.
Gövdem ki varla yok arası,
Hem varlığa, hem yokluğa değer.
Ama yüreğim hiç solmadı.

Bir gül koklayayım izin verin de.

Ben yaşama da, ölüme de inandım;
Tamamlarlar sanırdım eksiklerimi.
Çarşıları hep birlikte gezerdik;
Biri dostumsa, sevgilimdi öteki.
İkisinin adını yanyana andım.

Bir soluk alayım izin verin de.

Metin ALTIOK

Ne gül koklamaya, ne de soluk almaya...
Kendileri bilemezlerdi ki sevmeyi? Yaşamayı 'kula kulluk' ve karanlıkta el yordamı sananlar nasıl katlansınlar aydınlığa...

Aziz hatırasına saygıyla 'gerçek ozanların...'

Tebriklerimle İbrahim Bey, Kardeşim...

Şiirleşen, haklı yürek sesinizi alkışlıyorum sevgili dost..

Kaleminiz daim olsun dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..