Hayalleri olan basit bir çocuk
Hiç kimseyim ben,
sadece yazımın sonunu düşünen duvarla aramda yankıyım
Bir çocuğum ağlarken, hemde gözyaşıyım ben,
Sana nasıl da alışmıştım
Yıl oldu konuştuğum, bir küçük resimle konuştuğum
Nedir ki bu dostluğu çevreleyip saran
Adını koyamadığım bir dostluğun sonu,
Şimdi şarkılarla konuşmaya çalıştığım duygu mu.
Utanıyorum başkasına anlatmaya, zoruma gidiyor baştan başa
Bu dünyada kimi gün üzülür, kimi gün üzeriz
Sevdiğimiz onca şeyden bir çırpıda vazgeçeriz
Bir dünya düşünür içinde kaybolur gezeriz
Yazıyorum kendi benliğime ithafen
Sonbahar kalbinde belkide bu sözlere ithafen.
Yazmak gelmiyor içimden, sonsuzluğa gider her gecen
Ben zaten yalnızım sensiz geçen her gecem
Veremediğim sevgiyi bul başkasında ben her şeye hazırım
Tam arkamda kaldın ama sözlerime daldın
Kaldığın yerden saldın aşkı benim için mi yaptın
Bilemediğim kafiyenin temeline bi baktım
Saldım inan ben hayatı temelinden bıktım
Bak şimdi yazıyorum sözlerime arşın
Pişman mıyım değil miyim..
Düşündükçe batıyorum,
O günün en acı yenilgisini. .
Bugün gecenin en acı saatinde
Gecenin en karanlık caddesinde
~Yad Eller
İsyanlarım var!
Susturmayın beni olur mu?
Susturma beni bu bozuk düzen!
Susturma beni kalbi taşlaşmış insan müsvetteleri!
ağlamalıyım
ağlamalıyım bayım,
ruhuma ilaç bir tek o
ayıp olmaz umarım sana
kocaman adamlarız neticesinde
haftalardır büyükken de ağlıyorum ben
Pusulasını şaşırmış bu zamanların insanlığında
Zembereği kopmuş gençliğim
Ağrıma gidiyor.
Son kuşlar da uçtu
Mevsimler değişti
Alışıyorum belki de.
sancılı bir rahmin ağzında kalmış adım,
Kan ter akıyor gözlerinden anamın..
Hissettim ki,
Bana ait olan,
Cennet çiğnenmiş ayakları altında..
İnsana benzer yalancılar dolu yaşantımda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!