Can yakan zamana inat..
Umarım diyerekten
Solmuş çiçekler kadar hevessiz güzellik diliyorum sana..
Yüzümden neşeyi,
Gönlümden sevgiyi aldın sen
Bir çocuğun bir tutam hevesinden nefret yolluyorum sana..
Bakıyorum bugün bu şehir uyumuş!
Yıldızlar ne yapıyor yerlerde
Pencere ardından bakmam utandırdı mı
Can çekişen adam değilim korkmayın bence.
Sana nasıl da alışmıştım
Yıl oldu konuştuğum, bir küçük resimle konuştuğum
Nedir ki bu dostluğu çevreleyip saran
Adını koyamadığım bir dostluğun sonu,
Şimdi şarkılarla konuşmaya çalıştığım duygu mu.
Utanıyorum başkasına anlatmaya, zoruma gidiyor baştan başa
Seni sensiz yaşıyorum
Baş parmağımla sevdiğim bir resmin bile yok
Bedbaht çocuğun virane gönlünde yaşamıyorsun
Az önce sokağın sonundaki marketten çıktım
Senin için ağladığım sokakta insanlara gülümsedim
Ama şimdi yorgunum
Karalama gözlerimi, görmekten sıkıldım
Hayatım bir piramit, sıkışıp kaldım
Bir izmaritin hayatına kendimi adadım
En üstün en altındayım, bitsin tanrım savaşım.
Oyunların arasında kaldım çocuk başıma
ya nesi var öyle böyle işte
bu gece yine beni anlayamadığın gibiyim
hiç ama hiç bilmediğin gibi
aciz..
bu gece de gelmediğin o yerdeyim
az sonra seninle buluşmayacağım..
17 yıl
2 ay
7 gün oldu
Fakat yaşayamadığım bilmem kaçıncı devir oldu
Halen fakirhane yalnızlığımdayım
Bir yıldızın şiir penceremin önünden kaymasını bekliyorum
Bir gözyaşı gözüktü gözlerimde düşmek üzere
Yaşayamadığım gençlikten geriye gözyaşı kaldı
İçteki kini gözyaşı temizler,
Ve
İnsanları bir gram kinim kalmadı.
Sonunda geldik bir günün daha sonuna
Bu dünyada kimi gün üzülür, kimi gün üzeriz
Sevdiğimiz onca şeyden bir çırpıda vazgeçeriz
Bir dünya düşünür içinde kaybolur gezeriz
Bu gece içimdeki bir çocuğun nefreti yazılacak dizelere
Üstadımdan aldığım ahlaka binbir terbiyem var
Siz insanlara binlerce sözüm, binlerce nasihatım var
Saygımdan susuyorum, adabım tuttu beni bu gece
Annemin anlattığı tüm masalların sonu geldi bu gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!