Vahap Özdemir Şiirleri - Şair Vahap Özdemir

Teşekkür ederim baba
Tozlu sokak, korkak bir çocuk bıraktın tenimde.
Dört duvar ve gözyaşları bıraktın bu gece.
Göz altları geçmişe söven bir Şarlatan bıraktın
Çok teşekkür ederim baba
Beni zorlayan karanlık bir gelecek var üstümde

Bana bağırma baba..

Umutlarımı kaçırdın dizelerimden
Kulaklarımın duyacağı sevgi sözcüklerini sonsuzluğa gönderdin
Şiir penceremin önünde yalnızlığa terk ettin..
Dikkat etmedin..

Endişedir değil mi bizleri yıkan
Zihnimizin derinliklerinde esen sert rüzgar gibidir
Ne kadar vakit alırsa
O kadar enkaz bırakır..
Şu sokağa dönersem ne olur?
Tüm dostlarımı kaybedersem ne olur?

Beni bul bu gece anne
Rüyalarımda olmasın ellerin, örtme ben ellerini tutarken üstümü..
Annem değil misin?
Anlasana gözlerimden, kocanın eseri gözlerimden..
Anla işte
Otur de ki;

Can yakan zamana inat..
Umarım diyerekten
Solmuş çiçekler kadar hevessiz güzellik diliyorum sana..
Yüzümden neşeyi,
Gönlümden sevgiyi aldın sen
Bir çocuğun bir tutam hevesinden nefret yolluyorum sana..

Bakıyorum bugün bu şehir uyumuş!
Yıldızlar ne yapıyor yerlerde
Pencere ardından bakmam utandırdı mı
Can çekişen adam değilim korkmayın bence.

Seni sensiz yaşıyorum
Baş parmağımla sevdiğim bir resmin bile yok
Bedbaht çocuğun virane gönlünde yaşamıyorsun
Az önce sokağın sonundaki marketten çıktım
Senin için ağladığım sokakta insanlara gülümsedim
Ama şimdi yorgunum

Karalama gözlerimi, görmekten sıkıldım
Hayatım bir piramit, sıkışıp kaldım
Bir izmaritin hayatına kendimi adadım
En üstün en altındayım, bitsin tanrım savaşım.

Oyunların arasında kaldım çocuk başıma

ya nesi var öyle böyle işte
bu gece yine beni anlayamadığın gibiyim
hiç ama hiç bilmediğin gibi
aciz..
bu gece de gelmediğin o yerdeyim
az sonra seninle buluşmayacağım..

17 yıl
2 ay
7 gün oldu
Fakat yaşayamadığım bilmem kaçıncı devir oldu
Halen fakirhane yalnızlığımdayım
Bir yıldızın şiir penceremin önünden kaymasını bekliyorum