şanssızlık da değil
Onca hediyemin yanında
Bu Yorgunluk
Ve
Bir tutam kapris.
Uzun uzadıya anlattığım her "ben"
kusurlu gözükecek türden
zihnim kasvetli ağırlıkla dönüyorken
toz tanesi kadar belirsizliğini sikeyim
usanmak yüklü her kelimeden..
gözle görülmeli insan yaşarken
kıymet saklanmamalı toprağı görmeden
Benim de sevmeye varmıştı umudum
Ütopyamda güven aradım durdum
Kötülüğe muktedir insanlara karşı
Ak gönlüme prangalar vurdum.
Buna karşın kederim kaderime yenildi
Masumiyetimin ardından sevdim sonu gelmedi
Hazin bir kar damlası gibi sesin ....
Ölüm öyküleri anlatırdın bana hatırladın mı
Kalemimin yazamadığı her sözün suçlusu sensin
Sahte gülüşlerine hüzün yağıyor bugün görüyor musun
Yüreğimde bir çocuk ağlıyor bugün hissediyor musun
Günün karmaşası beni yormuşken
İnsan diyorum, yalnız kaldığında,
Kanatlarının yokluğunu farkeder
Bu yüzden mirası hüzündür gidenlerin.
Her gece kabustan uyanıp
Suluyorum solan yüreğimi
Keman sesleri çınlıyor her seferinde beynimde
Yürüyorum aptal aptal, yürümek istiyorum sonsuza dek bu dünyada.
Hiçbir şey yapmadan sadece yürümek istiyorum.
Artık havlamayın duymak da istemiyorum.
Ve kedi sesleri mi?
Fikretim duymasın başkasına kulak verdiğimi bunu da istemiyorum.
İstediğim tek şey korktuğum şeyin aslının olmaması.
Yoruldum
Hayattan, insanlardan
Karmaşadan
Nefessiz bir 17 yıl(dım)dan.
Yoruldum..
Zaman geçse de unutma beni
Olur ya özlerim insanlığını
Yutarım emin olmadığım hislerimi her şeye rağmen
Yanarken sol tarafım, dökerken gözlerim gözyaşı
Dönerim günün birinde,
Zaman geçse de unutma beni işte..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!