Vahap Özdemir Şiirleri - Şair Vahap Özdemir

Pranga vurulu düşlerim,
Paramparça.
Her sarsıldığımda korkuyorum bedenimi kaybetmekten..
Ruhumun gazabını seyrediyorum bir pencere ardında
Bağırıșlar, çağırıșlar..
Anladım ben, bir düş daha ölüyor hayatımda..

Ben sizden sonra düş oldum..
Nasıl tutabilirim rüyalarımı elimde
Seine ırmağı üzerindeki sisin
Rüzgarın bir ıslığıyla dağılıșı misali
Soluverdi düşlerimin rengi
Fakat sabah güneşinin yatağıma vuran

Vahap

Ben çocuktum bir zamanlar, yarınların geleceğiydim
Annemin gözünde bir ışık, babamın gözünde güçlü bir erkek...
Şimdi annemin bana anlattığı masaları arıyorum, babamın battığı çukurdan çıkmaya çalışıyorum..
Boş bir sayfa gibiydim

Tam arkamda kaldın ama sözlerime daldın
Kaldığın yerden saldın aşkı benim için mi yaptın
Bilemediğim kafiyenin temeline bi baktım
Saldım inan ben hayatı temelinden bıktım

Bak şimdi yazıyorum sözlerime arşın

Sana diyorum kadın..
Neden tutmadın ellerimden
Ben sana can olacakken
Sen bana dert oldun
İyi mi yaptın ha!
Sana diyorum kadın

bakıyorum da
sanırım çoktan kaybettim
istemediğim hayatın en derininde devam ettim
bir sokağın masumiyetimi alacağını düşünememiştim
şiir yazmanın iyi geleceğini düşündüm
tanrının kıracağını değil de üzeceğini düşündüm.

Sokağımda siren sesleri çalmakta
Duvarlarım yalnızlığın haykırışında
Başım bir hayli çok ağrımakta
Aydınlık gördüm gibi sanki
Sanırım sabah olmakta
Ama

Anladım ki geçen ayları hiç yaşamamışım seninle
Kendimi avutuyorum adını aşk koyduğum bir hüzün ile
Yarınım yok ki seninle :)
Bugün olmadığın gibi.
'
Oysa

Tam benliğinin arkasından bu şiir ağlıyor
Sensiz doğan günün, bahtsız kentinde
Bu şiir yas tutuyor
Ben kayboluyorum kentte
Hislerim paramparça oluyor..

Dönülmez geceleri hiç sevmiyorum.
Karanlıkta yürüyorum 'yalnız'
Duygularım adeta benimle dalga geçiyor.
Elime kalbime götürüyorum eskisinden yavaş atıyor
Sevemiyorum artık seni ben
Karanlıkta yürürken düşündüğüm düşüncelerimin, çözülemeyen problemi oldun sen