Romantikoss Favoritess Adlı Antoloji.com Üyes ...

İnsan kendine ait şeyleri her şeye yakıştırmaya kalkışırsa, hepsini birden yitirir.

Bu çeşit bir sorunla baş etmek için bunu yapmaması yeterlidir.

Saygılarımla.
Bana çok şey öğretti:))

Taşınmaz yük mübarek:))

BU her dinde böyle.


Saygılarımla.

Gelip geçici konuların insanın elinden tutması zordu, insan kendisini belirli tanımların içinde bulabilir de kaybedebilir de, bunlara karışan hislerimiz paylaşılabilir olduğu kadar sadece insanın kendi ruhunu elinde tutar gibi ama bütün çabası aynı girdabın içinde dönerken parasızlık da zor oluyor b ...

Bu şiiri tekrar okumak çok güzel, belki yanına birkaç hikâye ve bir şiir daha almak güzel, okuduğun bir diğer yol ayrımı şiirini anımsamak güzel, aslında içe kapanıp kücücük bir ders almak ve yine bir kez daha okumak da güzel -ama insanlar şiir gibi değildir çoğu zaman, ne kadar şiirlerle yürümeni v ...

Ötme bülbül ötme, yaz bahar oldu
Bülbülün figanı bağrımı deldi.
Gül alıp satmanın zamanı geldi
Aldı Nemse bizim nazlı Budin’i.


Derlenen ilk Türk halk türküsünü andırıyor. Çok güzel. Teşekkürler.

Demek ki sisler şehrin tılsımını ortaya çıkarıp insana bir durgunluk bahşeder, bir şiir durağında... mevsimlerin ortak yanlarını ortaya koyan kitaplar, renklerin tezatlar yarattığı takvimler gibi.

Çok güzel bir şiirmiş.
Saygılarımla

İnsan içinde bulunduğu koşulları ismen veya şeklen değil, gerçekten seviyorsa dile getirmelidir. Aksi durumda şairi de aynı nedenle sevmesi dayanılmaz olurdu, korkutucu olmasının nedenleri düşünüldüğünde...

Çok güzel bir şiir.
Saygılarımla

İnsan sevmeyi değil sevilmeyi akıl ettiğinde aşık olduğunu sanıyor ama bitmiş.
Öyle ne yapacak? Adını mı anımsayacak? Yolunu mu bulacak?

Ama aslında kendisi için önemli olan konuların önünde engel tanımayacaktı...

O yüzden de aşk bitti. Cahilce değil, bir aşk nasıl biterse öyle bitti.

Oysa ...

Biz İngilizcede yeniden çocuk olabilecek miyim deriz.

Şiirde ise; beni gülüşmelerin sonsuz ve hayallerin korkularımdan büyük olduğu zamanlara götür deriz.

Shakespeare

Yaşadığımız ülkede aynı dili konuşmanın coşkusunu bize de yaşatan çok güzel bir şiir...
Saygılarımla

Ölüm uykusu mecazi anlamda var; eğer bahtsızı mecnunu ayşeyi firavunu okumadan su sesi dinliyorsak...
sadece kendimizi savunurduk
bir hiçlikte ama aynı denklemde

dedemizi
atalarımızı
savunamazdık

su sesleriyle
türbeleri gezerdik belki yine de ...
ölüm bu tılsımlı ebediyette

bence öyle

Camilerin, islam sanatının çizgileri hep benzerdir ama onları özel yapan her şey nerede oldukları veya bize ait yarattıkları hisler daha özel olmaz çoğu zaman aynı iç huzurunu taşımıyorsak ve aslında bütün şehir bunu söylemiyorsa. Ama burada söylemiş. Tılsımlı ebediyette, ilâh uykusu derken o aleme ...

Şair diye karşınıza alıp, uzun uzun tartışırsanız eğer o zaman: mekan olarak "cehennemden" söz eder hale gelmişsiniz demektir. Bu bizi cehennemlik yapmaz. Cehenneme giden de yok. Cennet diyemeyen bir toplum neyse o anlaşılır... şiir değerini kaybetmesin diye normal koşullarınızı koruyun o halde. Kim ...

Evet ama bu şiir sadece... insanlara biraz olsun kendini anımsattıysa ne alâ dediğimiz türden bence. Hz. Adem efendimiz bunu yazmamış olsaydı, kendisinin çamurdan yaratıldığı çamurla veya bugün aynı satırı okuyarak biz topluca bir yere varamazdık. Cennet de hepimiz için bu demek yine de bir noktada, ...

İnsan şair olarak yaşamını, mecnun gibi şiirini, insan gibi yaşamını, kul gibi görevini kendisi çözer, bulur, yaşar, sever... ama herkesi cennetlere lâyık görür.
ne güzel anlatılmış.

Saygılar.

İlk çağlarda tiyatroyu dervişler falan oynarmış diye belki de:))
Kimsenin hak etmedi konularla herkesin hak ettikleri karışınca eskimo gibi giyinmek neye yarar, öyle değil mi?
Perileri bildiğinden aynı yerde yaşamak gibi...
Güzel bir şiir.

Saygılarımla.

İnsanlar şiirle, şiir okumakla, sanatla, sanatı anlamakla ellerine bir kitap daha alıp her şeyi güzel görmeyi aynı sanmamalıdır. Peki neden? Öyle olsa bir sanat eseri herkesi sevmek için yeterdi bize, bize gerek kalmazdı... ama hayat yaşananlarla güzel ve sevmek en güzel sığınak. Dünya o kadar sevgi ...

sen her dileğin vardığı son noktadaki kutsal dalga
bir halka daha ekle yalnızlığıma


:)

İnsanlar yanında olduğunu ispat edemediğinde anlamak ile açıklamak arasındaki incecik çizgi kaybolmamalıdır. Çok güzel bir şiir. Saygılarımla.

Bir şairin de insan olduğunu ve büyük çarkın içinde küçücük de olsa bir şiirin bazen nasıl da lâzım olduğunu çok güzel anlatmış bizlere...

Sonsuz saygılarımla bir vedadan, bu açıdan biraz daha imalı bir merhabadan söz etmiyorsa, neden yalnız kalalım?
Nazım Hikmet'ler yetiştirelim, bir ağacın göl ...

Hüznün ne acımasız
Bir tek benim gözyaşımda saklı adaletin
Bir tek benim güzelliğim sana hasret çeken
..

Evet. Bana da şiir yazdırmış çok sevdiğim bir şiir bu, arada açıp okuduğum:))

İnsan aynı yerde, aynı soruyla dururken, başka yollara düştüğüne inanamıyor.

Saygılarımla.

Gözlerinde renk, ellerinde bir doku ve aklında bir düşünce olmaktan fazlasıymış sevmek sanırım... ve daha yalın bir anlatımla kendisini benzetmelerle ifadesi değer kazandırmış buna. Saygılarımla.

Sanki bir çiçek ama kök salmış toprağına ve insanı biraz da korkutan bir yanı var gibi... doğayla insanın yaşam gücünü ortaya koyarken bu çabayı meleklerle ve dileklerle sorulara dönüştürmüş, bence. Çok güzel bir şiir... Saygılarımla.

Ölüp dirildi mi imanı yoksa duvarlara mı dayadı kalbini yoksa sınavın zoru şimdi mi, aşkın fişini kim çekti... gidecekmiş belli ki... Çok güzel bir şiir. Saygılarımla.

Yani bu şiirden anladığım, insan bazı konular doğrularla buluşmadan uyanmak istemiyor ve aksini de iddia edip bir dilek kutusuna dönüşebiliyor:)) Çok güzel anlatmış insanı. Güzel bir şiir okumuş oldum, ilk okuduğum şiirler de zaten Özdemir Asaf'tandır. Teşekkürler.