Engin Demirci Adlı Antoloji.com Üyesinin Şai ...

Dakikaların çeliğiyle aşınmış zaman.
Ve senin için su vermede bulutlar çiçeklerin kokusunda.
Daha uzağa damla damla.
Zaman çıplak suretler bilinmeyen.
Ve bir el gidenin yüreğinde dua boğuk ses.
Bardak dolusu yalnız, sürahi dolusu özlemde kaldı masada.
Yavaşça yolunu alıverir ölüm.

Yüreğiniz ...

Doğanın sızladığını ufuksuz zamanlardayız.
İzleyebilirsen bulutların duasını.
Aşk eğer ruhuna geçen sıcaklığıysa kartanelerinin.
Göz ve el arasında uyanırken güneş aşk olsun.

Yüreğinize sağlık

Özgür kanatları v/ar onun.
Vaktin gemileri onunla yüzer şems vakti.
Ve kurağıyla dolu g/özleri.
Sabaha kadar savrulur rüzgarla hüzünleri.

Kötülüğün ölümden kötek yediği.
B/akarken zaman an’a, sıkıntım en gizli.
En acı zamanda insanlık sıkıştı.
Nakaratı var kabirtaşlarında hayatın.

Can ç ...

Cezir v/ar’sa, Med b/aşka kanat olur.
Zaman ve ben arasında O.
B/akarken yaşananların dalgasına.
En acı zamanın tadını getirir gönül denizinin çalkantısı.
Temizlediği ben kıyıya vurduğumda sevginin.
Ve yarıda kalmış düşlerin adını kazıdık sahillere.
Beklemez artık ölüm.
Uykuya dalan ruhta, uy ...

Hiç durmadan, bir seferde alınır mesafe.
Işıksız günler ve uykusuz gecelerden.
Ve bu akşam bütün bu kalın pas tabakasını silmek isteyen.
İnsanüstü bir çabayla yürekleri kemiren pası.
Niçin yıkıntıları altında kalır insan insanın?..
Uzun zaman kısa ömürde.
Ya niçin bunca sevgi, bunca kin.
Dire ...

Yangınların bütün çapraz ateşlerinde kaldı adalet.
Buzlar ışıldar mülteci insanlık hala insan olamadı.
Madem ocaklarının en derin yerinden.
Son cümle mutsuzluğumun kuytusu.
Şair düşten uyanmış duygusal olarak rüzgar olmuş dua gibi gönüllere.
Parıldayan gülüş yönetir yönetenleri.
Sabahın kırılg ...

Acıları yarıştıranlar arasında sanı yanınızda olsun.
Ve birbirine bakan iki gökyüzü.
Saat çalıyor matematiği var.
Ve gecenin feneri dua döndürüyor başımı.
Uzayıp giden zaman.
Anda kaybolan insan.
Yok hiç kimse ötekinde.
Olmasını bekliyorum yola çıkmış olanı.

Yüreğinize sağlık

H/iç’in şehrinin içinde yol gösterir kabirtaşları.
İnsan ne kadar saydamdır.
Ve çatının çöktüğü gün.
Fark edilir bu dünyadaki misafirliğimiz.
Ama aşağıdan geceyi haber verirken.
Sen güneş doğup battığı vakti gece sanma.
Çınlar ruhlara gelen dualarla kulaklar.
Ve geçmekte olan yolcu treni iki ...

Boşlukta her zaman işgal edilmemiş an’lar v/ardır.
İlk ışıltılarla uyanmış hayvanların çağrıları.
Bu hareketsiz ve kendine yabancı insanın dünyası.
G/özler ve söz.
Nasıl çözmeli onların b/akışını?..
Asla bir araya gelmez ruhlar ve bedenler.
Acaba engellerle yasaklanan sadakatmi?..
Unutulan za ...

Dudakları titriyor gecenin.
Her çizgiye takılıp kalıyor g/öz.
İnsanın kendine tuzaklarını kuruyor uykuda olanlar.
Birisi yola çıkışı haber veriyor salalar okundukça.

Yüreğinize sağlık

Ve suyun üstünde uzatıyor seni arayan nerdesin.
Kendini arıyor gülüşün.
Kim v/arsa başaracak sevgiye sevgili olmayı.
Bir b/aşka kıyıdan çok oluyor insanın derdi.
Ömrü sürgün geçiyor mülteci insanlığın.
Kalbini hiçbir zaman tanımamış olan bir varlık.
Ardından alçak sessizlik, gece ve hakikat.
...

Ve şimdi biri geliyor hareketsiz.
Geçiyor zaman yandaki odada tek başına yaşayan kişiye.
Zira her şey yürüyordu,
Birisi b/ekliyordu şems vakti duada.
Dünyanın gürültüsü uzadıkça.
Masa üstünde kalıyordu dua cüzleri.
Ben ve kabirtaşları hariç.
Işığı hala yanan kulübede bekliyordu derviş.

Yür ...

Daha da saf bırakacak kartanesini bulutlar.
Ne kadar kirlenmişse insan.
Bir Estağfirullah götürecek canı cananına.
Ve siz biz söyleyebileceğiz tek başına yaşayan kişinin aşkını.
Yüreğinize sağlık

Yukarı çıkarken gökyüzü.
Hep gizli gizli iner dua kalplere.
Ama yine de yare gidenle gidemeyenin farkıydı
Kabirdeki kuşların zikri.
Ama yine de aynı sahneydi.
Yanyana konmuştu başlar.
Gölge gezindiğinde gönülleri.
Ve ağlayan gözlerin sesi aynı gün değildi.
Ve orada dolaşanlar senden kalan İy ...

Adımızı soran, duamızı arayan var mı?..
insan nedir?..
Kerbela’daki çocuk sesinden ayırma edep yahu’nu.
Aczini itiraf eden, sevebilir.şems vakti vefayı.
Önce biz düşürmeliyiz nefs elbisesini ki.
Kör olan yanımızı örtmek için.
Dost ateşinde, arayan var mı?..

Yüreğinize sağlık

Ama nerede ölmüş bir garip.
Kim çalmayı biliyor insanın hakkını.
Her şey bir gün geri dönecek.
Bir veda hutbesiyle hak yürütecek sevdiklerini.
Ölümün bile öldüğü günü.
İlk gün gibi hicret edenlerin yarınını düşünürüz.
Her gece şems vakti dem dem tesbih namazı kılarız.
Aynı bahçenin içinde ayr ...

Şiddetin verdiği soğuk ve yapay z/amanlardayız.
Ve bilmeksizin sevginin ne demek istediğimi.
Ne oldu onlara.
Uzaktaki dostlara.
Yanılgının dikenleri üzerindeki insan.
Senin mutluluğunu taşıyan rüzgar.
Bir başkası olan mülteci insana kar tanesi getiriyor üşümek için.
Son söz duada belli benim ...

Şikayet eden mevsimler.
Eriyen dünya.
Ayla, yıldız arasında kalmış güneş.
Kar altında yol.
Bu insanlık hangi tablonun arkasındaki firavun.
Köpeğin, kedinin açlıktan baktığı yere uzakta değil insanlık.
Işıltılarla dolu mevsim.
Gökyüzü karışmış şikayet eder toprak, ağaçlar.
Bir fark yarattı bo ...

Haktan gelen şerbeti içene hamdolsun.
Çoluk çocuk olduğum ve çelik çomak oynadığım zamanlardan bir sancı hissettim. Bayrağın dalgalandığı bir kabirbaşında.
İçimde, tuhaf bir özlem.
Etraftakilerin, annemin, ağaçların ya da bulutların fark edemedikleri.
Yeryüzünün bir kitabı vardır duada.
Konuşan ...

Gece çıkıyor suyun indiği yerden.
Son için bir uyku, yastığın altında.
Sayısız sesler sessiz.
Ve geç kalıyor insan sabaha.
Ve sen ölüyorsun duasız kalınca şems vakti.
Yerlerin kulakları var.
Söyleneni dinliyor melekler.
Bir taş üstüne uzanmış ruh vedalaşırken yol arkadaşıyla.
İnsanın sevmeye ...

Ve adları v/ar.
Titreyen şafak altında kendinden çekip gidenlerin.
Gece bir yana, ten bir yana.
Siz kendinden ürken suretperestletimi dersiniz insan.
Balkonlarda camlar titrer, bir kabirtaşı duada bekler.
Saat beş!..
Ateşin v/ar, şehir bir huni Işık’lar arasında.
Ve sokağın selinde bütün gel ...

Boş odada bir hale var.
Arkasını bizler göremeden harfler geliyor.
Yürüyor kamburu çıkmış duyguların suretleri.
Ve düşen akşamda, sabaha ilerliyor onu izleyen.
Ve belki de yalnızca köklerinden taşıyor gölgeler.
Duvar daha öteye uzanıyor, anılar cümle kurarken.
Yazmak istediğim şiir gibi
Perde ...

Kapalı alan mı dünya!..
Aslında çoktandır örtüyordu yalnızlık duaları.
Bulutlar gökyüzünde güneşi kafaya takmış, yıldızlar seyirde.
Ve öte yandan bir bir düşüyordu bedenler.
Yıldızlar örtülü bir çukura.
Hanidir bildiğimiz her bir renkteki aşk.
Parıldıyor kar taneleri,
Ve dökülmüş yaprak gibi ...

Garip başımda geç vakit.
Bende böyle kendimi Yalvaç kılmaya.
Görülmedi gören kılmaya çalışıyorum.
Sevgisi baldan tatlı olan gecenin sahibi.
Ve sefiller sefili düğüme üfleyenlere rağmen.
Kaderdir burada b/aşka bir resim.
Yüreğinize sağlık