Dudakların göğsüme değdiğinden beri
Kıyafetlerimi kıskanır oldum
Seni ilk onlar öpüyor zannedip
Sabaha kadar çıplak yatıyorum
Gün boyu elim göğsümde dolaşıyorum
Herkes endişeli ve korkak zannederken
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta