Belki hiç tanımadın böylesi sevdayı o yüzden bilemedin,
Çiçeklerin dilini, şiirlerin gizini, bakışların hüznünü,
Gözyaşının uzaklığını, bilemedin kuşlara bakarken,
Aslında gitmeyip, seni seninle yalnız bıraktıklarını.
Sevdayı ölçemedin bir dokunuşta, bilemedin,
Sabahları gözlerini görmeden yüreğim uyanmıyor gülüşlere,
Seni bekliyor herşeyim bende olmak için güneş gibi.
Sen geç kalıyorsun ben de sana hasret,
Gözlerim yolda, kulağım adımlarında,ellerim soğukluğunda.
Korkuyorum yanında gözükmeye,
Alışkanlık damarlarına işliyor insanın istemeden,
Bağımlı bir zehir gibi atması zor oluyor aniden,
Varlığı güzel de, ya istemeden vazgeçmesi derinden?
En zoru bu, sanki bir parça kopuyor sessiz bedenden.
Seni sende bıraktım, istemedin sözlerimi ellerine,
Sevgide gurur aramadım hiçbir zaman,
Ödün verilen gurur olmazsa sevgi kururdu o an,
Yanlışlar kabullenilip örtbas edilmezse,
Sevgi konumlanan yerde rüzgar eser her an.
Paylaşmadığım şeyler azalıyor her geçen gün,
Birkaç umudum vardı günlerce beslediğim,
Sıcak tutmak için çaba sarfettiğim.
Ben onlara, onlar bana yalancı, ne diyebilirim?
Şimdi onlar hasta, ben kendime ne çare bulabilirim?
Hep yaşatmaya çalıştım ama olmadı,
Yüreğindeki gibi olmuyor hiçbir sevgi,
Kendin dokunup kapatıyorsun kapılarını.
Kimse dokunmuyor yüreğinin içine,
Senin sevgin,kendi sevgin oluyor değişmedikçe.
Gerçek, içinden çıkmış karşında durur öylece,
Gecelerin kelimeleri sustu karanlığı duyarken,
Gözlerimde bir susuzluk hakim seni beklerken,
Bir dostum vardı eskiden, geceyarısına umut duyarken,
Aldı perdelerimi dört duvarımın üzerinden.
Yalnızlığım iki kat arttı, paylaşan olmayınca,
Hayat bu herkese gülmüyor,
Herkesin eline bir kırmızı gül vermiyor,
Bazen elindekini alıyor insandan,
Sürüklüyor ilk rüzgarla uzaklara bir daha getirmemek üzere.
Bir masal yapıyor hayatı insanlara,
Denizlerle boğdular güneşi,
Korkularını yıkamak için kimse görmeden.
Aydınlığı mutlulukla anmışlardı,
Tanışana dek yüzleşmeleri gereken gerçekle.
İsim koyamadılar ilk kez gördüklerine,
Unutuldum bir köşede, suskun kaldım sevgime,
Gelmedi ne bir haber, ne de bir kelime.
Meğer yalanmış, inandım söylenen bunca söze,
Gördüğümde söylenecek sözüm var o gözlere.
Bilseydi hissedileni yalnızlığa söyleneni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!