Ufuk Çoban Şiirleri - Şair Ufuk Çoban

Topraktaki bir çiçek gibi bağlandım sana,
Bazen kırılgan bazen ölesiye muhtaç.
Yüreğimde yalnız seni bıraktım mutluluğa,
Bazen bir mum ışığında bazen sessizliğin karanlığında.

Ellerinin arasında bir güleç yürek oldum,

Aşkı tanımak zordur ilk seferinde,
Zaman ister büyüklüğüne yenilmek.
Hayat gibi o da zordur kabullenince gerçeği,
Paylaşmak ister insan yüklü bir yüreği.

Kabullenmek zordur korkulan şeyi,

Umudum yerinde uykuya dalıyor akşamın gölgelerinde,
Karanlık basıyor yüreğimi dinen yağmurun ardından.
Toprağa düştüm dizlerim taşımıyor hayat yükünü,
Gözlerim kimsesizliğe sızlıyor yılların ardından.

Günler sensiz olsa ne olur ki günler olmuş kimsesiz,

Sözleri kaldırdım yüreğimden hataları gömmek için geçmişe,
Gözlerini işledim yerine görebilmek için her zaman gerçeği,
Rüzgarı kestim yerinden saçlarını koydum gökyüzüne,
Bugün kendimi sığdıramadım yalnız sana ait yüreğime.

Yıllarımı sensiz geçirmek ağrıma gidiyor,

Kırdıysam içinde yeşeren güzelliği,
Affet ki yeniden büyüsün.
Bir daha olursa boyun eğdir ki,
Kırık gönlün beni böyle kabullensin.

Suçumu belki göremem nedeni sensin,

Çekip gidene ağlamamak lazım,
Giden gitmiştir kendi isteğiyle,
Köşene kapanıp karartacak mısın gözlerini,
Umudunu gidenle göndermemek lazım.

Hayat öylesi güzel devam ediyor ki,

14 yılda ne koydun hayatına, mutluluğunu çizen gözlerine,
Genç kız hayallerini, beyaz umudunu, sevda bulutlarını?
Zaman senin çizgin miydi, yoksa sürüklendiğin bir nehir mi?
Sonunda düştüğün yer zamanın karanlık gerçek dibi mi?

Hayatında hiç düşündün mü umutlarından bezenmiş bir günü,

Aşkın bir yüzü vardır sürekli güler durur,
Haberidir güzelliğin, ardı mutluluktur.
Zamanı bitip değişmesi gerektiğinde hüzün olur,
Aksini isteyen olmaz ki, hep sürse de olur.

Aşkın bir yüzü vardır somurtur durmadan.

Beyaza uzanan uzun bir yolculuktur düşleri süsleyen,
Zaman zaman umutsuzca, zaman zaman umarsızca büyüyen.
Belki sabır taşlarıyla bezenmiş bir yuvanın duvarlarında çınlayan,
Hoş bir sedadır vaktini bekleyen, beklerken büyüyen.

Günleri dolduran dakikalar bile çaresiz kalır sabrın karşısında,

Planlamak yada hissedip düşünmek,
Aynı şeyleri aynı anda.
Zamanı kovalarcasına sabırsızlanmak,
Aynı amaç ve aynı kişi uğruna,
Rüzgarla yarışmaktan bile zordur bazen.