Gecenin karanlığında bir aydınlık gözlerin
Kapatma göz kapaklarını,
Tutunacağım tek dal o güzel ellerin
Dağıtıp savurma yapraklarını,
Uzat,uzat bana yapraklarını,
Silmek istiyorum gözümün yağmurlarını
Çırılçıplağım bu gece yarısı;
Baştan aşşağı seni soyundum
Aslında seni hiç giyemedim ben
Seni tanıdıktan sonra,hep seni soyundum
Biliyor musun nasıl da üşüyorum
Sis kaplamış her yeri,
Hey arkadaş gördün mü sen?
Yanak ırmakları parlayanları saydın mı?
Saydın mı doğmamış güneşin batışına ağlayanları?
Solgun sararmış yapraklara...
Sarıldın mı narin ellerinle?
Hücreye kapatılmış bir mahkum gibi,
Böyle uzak kalmışken senden,
Çaresiz elim kolum bağlı,
Çırpınırken hasretin karanlık bataklıklarında,
Gün olur bir tesadüf eseri,
Hani hasbelkader karşılaşırsak,
Çimen sandım yeşil gözü
Uzanınca batıverdi dikenler
Deniz sandım mavi gözü
Bu şiir Ermeni işgali sırasında
acımasızca katledilen bir milyon
Azeri halkının anısına yazılmıştır.
GÖZEL GARABAĞ
Ben...
Yıllarca seni senden sakınıp,
Beni sensiz bıraktım.
Vakit öğle vakti,güneş tam tepede
Koparılmış anılarım birikmiş köşede
Atmışken umutlarımı masmavi düşlere
Sevgi dolu dünyama,gün ortasında karanlık
Saatler mi geçmedi yoksa ben mi bunadım
Öylesine hüzünlendim ki bu gece
İzin verirseniz şiir yazacağım
Dışarıda camları döven deli yağmur
Yaprakları savuran hırçın rüzgarın uğultusu
Masamda bir şişe Rus vodkası
Ve...
HER KULUN KADERİ…
Nasıl geçti koca ömür,
Ne bırakacağız sevenlere bilinmez
Hayat dediğin şey film değil ki geri sarılmaz




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!