Tunç Kuyucu Şiirleri - Şair Tunç Kuyucu

DÜŞÜNÜNCE BULACAĞINIZ BİRİNE

Seni hiç tanımıyorum
Ne vesikalık resmini gördüm
Ne paha biçilmez tablonu
Seni seveni hiç mi hiç duymadım

Beni anlatmışlar sana,suçlu oydu demişsin
Anladım ki günahlarına bir kalem çekmişsin
Seni hala sevdiğime,nasıl gülüp geçmişsin
Bir tanık arıyorsan,gözlerimin içine bak

Ben değil miydim yorulan, bu sevdanın yolunda?

Darağacına astınız göğe erdi mi başınız?
Sünni ile Şii’yi düşürdünüz bir birlerine
Sen olsan biliyorum dinmezdi göz yaşın
Sory deyip yalvarırdın diz çökerdin cellatlara

Hey Bush sen ne korkak tavuksun

Tarttım gece gündüz
Bulamadım kilosunu
İnce hesaplara daldım
Çözemedim konusunu
Ne cismini anladım
Nede konumunu

Bir kış ayının soğukluk çisesi
Kaçış dolu insanlar,sığınmış evlerine
Kaldırımın kenarında kambur dilenci
Açık çamurlu avuçları,
Kapalı çatlamış dudakları,
Ne yastık, ne yorgan ne de yuvası,

Ana sütü sevgiler,barış açan çiçekler,
Neden olmasın el ele,neden olmasın?
Tükenmeyen bayramlar,her gün gülen çehreler
Neden olmasın el ele,neden olmasın?

Hayat bir tomurcuk,sevinç yaşları sulasın

Dünlerimde ölen bir sevginin,
Mezarında fide verir hatıralar
Ayna tutarım,eskimiş yamalı anılara
Uzak kalmışken kırmızı güllerin büyüsünden,
Mazinin dikeninden,yara alır yüreğim

Barışı sırtladım omzuma, zorsunmadım taşımaktan
Ben sevgiye inandım, çünkü güzeldi sevgi
Kucakladım dostluğu, dostluk gerekti bana
Verdim elimi kardeşliğe, bir an olsun düşünmeden

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

SOKAK ÇOCUKLARI

Kapkaradır suratları,görünmez kirden
Kısık olur sesleri haberi yok dünden
Yok ki ana şefkati,medet mi umsun elden?
Bir o yana bir bu yana, şu sokak çocukları!

Vagonlar dolusu hasret
Gönlümün raylarını dövüyor
Yalnızlığa duyulan nefret
Rakımda buz olmuş eriyor
Ufukta güz rengi bir gün batımı
Unutmadım