doğru sözlüm
düşünen ilk yerim elimsin güllüm
senle aklım fikrim özgürleşecek
senle insanlaşacağım bu serüvende
sende doğanın yerine insan geçecem
Yaşanmamış bir ömürü gömdüler
Etrafını taşlar ile ördüler
Bilmediği bir dille dua okuyup
Civanıma sırtlarını döndüler
Ömrüne başlarken nokta koydular
durmuş gözlerine kadar
durmuş gözlerine kadar durmuş
gelmişte gözlerinin akına ateş olmuş oturmuş
için için yanan kömürün koru..
düşmanına yılan gözü dostuna
Sen ömrümün hasretisin
Sen gönlümün vuslatısın
Bunca zaman heder olmuş
Sen gelince anladım
Sen yüreğim gurbetisin
_ Düş görümlüğü_
yürek sevgiye çalışıyor vede
usta bir emekçi ise
elleri kuş olur gökyüzünü değiştirir...
sonra gönül rahatlığı içinde geceye
duvar
üzümün geliniymiş rakı
ince belli mavi gömlekli işçi kadınlar gibi
bardakta kendini sununca anladım ve
Ebem kuşağı bayrağı
Yurdum yurt tuttuğum yerdir.
Ülkem doğduğum toprak,
Vatanım dünyadır benim.
Sınırsız ve çitsizdir düşlerim.
Ustam sevdalım Ahmed Arif'e ithafımdır
Ebem kuşağı gülmeye
Kıyı artık hazan sarışını kabataşta
Güneş yere düşüp dağılmıyor boylu boyunca.
ebruli
ebrular açar apansız
yüreğimin kuytusunda,
hasretin asılı kalır
gözlerimin buğusunda.
ebuzer
muhammedin çeşmi çerağında ağaran
mescitte omuz dibinde diz kıran
sohbetinde dem olan
alinin yürek yolundan yürüyen beşinci inanan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!