Kanlıca İskelesinde durur bir çocuk,
Yalıların önünden kotralar akar;
Boğazın sularına gölgeler vurur,
Çocuğun umudu olur kotralar.
...
Kanlıca İskelesi her gece
İnsan kaynar.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
