-Her şey zıddı ile kaim-
Çocukluk yıllarımda sokağımızda bir kadın otururdu. Çapraz karşımızdaydı evi…
Cuma günleri evinden tütsü kokuları gelirdi, Müzekker bir mizacı vardı, modern tabirle eril enerjisi yüksek… Hani övünçle erkek gibi dediklerinden…
Geceleri geç uyur, gündüzleri de hep bir yerlere yetişme gayretinde dünyanın çarkını o çeviriyormuş da; el çekse duracakmış gibi bir havayla sarı saçlarını salardı/ Tütün sarardı.
Makyaj yapmaz, İyi giyinir, kokular sürerdi. Her işe en iyisini kendi bildiğinden emin yetişir, herkes tarafından sevilirdi… Herkes dediğim de onun çevresinde; onu yüzde çeyrek nisbette tanıyan herkes… Eni konu bilinseydi eğer o alacalı ruhu, bence sayısı da azalabilirdi yakınındakilerin…
Tamamını Oku
Çok teşekkür ederim temenniz ve yorumlarınız için.
İnşallah diyelim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta