Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Söylediklerim acı, sivri ve inciticidir.
Görüşlerimizde hakikat payı olduğuna inanıyorsanız,
Bu acıtıcı sözlerimden dolayı beni affedin.
Zira maslahata göre konuşmak,insanların hoşuna gider.
Yalan,hile ve pohpohlama tatlı, hakikat ise acıdır.
Ağrının olduğu yeri uyuşturmak,

Anlat bana..
Birbirimizi tanıyor sayılırız,
Giderseniz arkadaşınızım,
Kalırsanız yine arkadaşınızım,
Ne olursa olsun arkadaşınızım,
Kalsanız da gitseniz de,

Ey güzeller güzeli,gel bir daha yeniden misafirimiz ol!
Sinelerimize kurul ve gönüllerimizdeki karanlıkları kov,
Bütün benliğimize ruhunun ilhamlarını duyur!
Gel,her gün daha azgınlaşan zulümleri ışığınla dağıt,
Herkesi inleten adaletsizlik ateşini söndürüver!
Sevgiye,şefkatinle sinelerimizi hoşgörüyle coştur!

Deprem,yangın,kıtlık,salgın,
Bunlar ne kadar gerçekse,
Deprem ne kadar güçlü olursa olsun,
Bu olanları anlamak mümkün,
Lakin kendimizi;
Diğer insanları zorlamak,öldürmek,

Adil idareci olman için;
Halkına karşı mütevazı ol,
Yumuşak davran,
Güler yüzle muamele et.
Bakışta da,
Görüşte de bir tut.

Zaman akıyor ve öğlenin gölgeleri uzuyor,
Kuşlarla dolu bir kafes gibi,
Hayatımız da iniltiyle dolu,
İçimizde hiç kimse bilmiyor,
Ne kadar vakit kaldığını,
Hasat zamanı geçti,

Bu kum ipek kadar yumuşak,
Sizin için uzaklardan getirdim,
Ama bu son,
Gidiyorum!
Neden?
Olduğunu biliyorsunuz!

Tek ve büyük suçları;
La ilahe illallah dillerinde olanlar!
Ey İslam’ın fedaileri,
Ey İslam yarenleri!
Ey civanlar nedir bu gafletiniz?
Nedir bu uyuşukluk!

Ne olursa olsun seninle göğüs gererim,
Bir noktada ona mutlaka ulaşırım,
Bu alışkanlığımdan vazgeçebilirim,
Sana tekrar dönebilirim,
Ve kaldığımız yerden yeniden başlayabiliriz..

Küçük şeylere gülüp,
Ağlamaya başladığımdan beri,
Seni Seviyorum!
Yağmurlarda beraber ıslandığımız dan beri,
Ben seni seviyorum!
Gizlice geceleri kaçıp yıldızları saydığımızdan beri,