Teoman Özgün Şiirleri - Şair Teoman Özgün

Gerekli işleri yapmak için harekete geçememenin,
Sebebini kendimize hiç sorduk mu?
Motivasyonun neden eksik olduğunu merak ettik mi?
Bu soruların cevabını günümüz insanı merak etmekte,
Tembelliğin sebeplerini araştırmaktadır?
Birçok insan bu problemin çözümü adına,

Zincire vurulur kuşlar kanatlarından.
Tarumar edilir yuvası bülbülün.
Diline mühür vurulur,
Gülistana hasret yürür,
Şam harabesine.
İşte o an,

Çok basit sebeplerle,
Ölüyoruz,öldürülüyoruz,
Açlıktan,
Soğuktan,
Kuraklıktan,
Hastalıktan,

Sabırdan bahsetmeyin bana
Bırakın dökülsün, kimden dökülecekse
Kızıldan korksam kan ağlamazdım
On tane Sâkinem olsa
Onu da susuzluktan ölse
Vazgeçmem

Bu kalp sırılsıklam,
Bu evren sırılsıklam,
Bu yangın sırılsıklam,
Bu duman sırılsıklam,
Zamanlar sebepsiz tükenmesin,
Sabahlar yeni güne doğmasın,

Bize anne ve baba verdiği için,
Allah'a neden şükretmeliyiz?
-Bilmiyorum, annem babam yok.!
Bana dört tane güzel şey söyle?
-Bilgisayar,oyun,çiçek ve böcek..
Bana üç çirkin şey söyle?

Daha dile gelmeden yutkunduğum
İsyanların lehçesinden gel kurtar beni.
İbrahim'i yakmayan ateşler yakmakta yürekleri.
Çarmıha gerilmekte ruhlar acılı bedenlerde bir bir.
Gökyüzüne çarşaf çarşaf kızıllık bulaşmakta..
Her gün bir mahşer yaşanmakta Kerbela tadında..

Gezgin bilgin,yeryüzünden çıkar yolculuğa,
Merih gezegenine vardığında burada,
Konferans olacağı haberini alınca,
Katılma kararı alır bu konferansa,
Bu konferanstaki konuşmacı söze,
Dünyada hayat olduğunun ispatlama,

Türk İslamcıları:Peygamber ve soyunun,
Temsil ettiği İslam’ın dünya görüşüne karşı,
Daha fazla direnemeyeceklerini bilmeliler.
Peygamber ve soyunun temsil ettiği İslam’a karşı,
Dine karşı dini kullanarak zulmün öncülerine,
Verdikleri destekten vazgeçmenin zamanı.

Her zaman düşünce suçlarının,
Koyulduğu hapishanelerden kaçtım!
Ama bugün..
Bu hapishanelerin hepsinde tutukluyum,
Sadece senin için..
Adalet ve Özgürlük..