Kaldırımlar boş kaldı ben gideli,
Kimse yürümüyor artık oralarda.
Şimdi sensiz gece, karanlık, perdeli,
Masumca güneş doğuyor şafaklarda.
Şehir ki; sessiz kalmış, ışıklar sönmüş,
Bir ev ise mahmur, kalmış tek başına.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
