Taş Olsam Şiiri - İsmet Barlıoğlu

İsmet Barlıoğlu
1529

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Taş Olsam

Taş doğursaydı anam, beni doğuracağına;
Ben yine seni bilir, seni severdim,
Dayanırdım kahrına taş gibi, anam-babam,
Uğrunda taş taş olurdum,
Aldırış bile etmezdim attığın taşlara,
Varsın bedenim virane olsun,
Yüreğim
Yara.

Katlanırdım ayrılığına taş kadar,
Gömerdim içime gözyaşlarımı,
Acılarımı, çilelerimi, hüznümü,
Özlemine taş gibi dayanırdım,
Başımı her ne zaman koysam yastıklarıma
Taş gibi
Uyurdum.

Ne yağmurdan etkilenirdim seni anarak,
Ne güneşle doğar, güneşle batardım,
Ne de gece karanlıklarında seni arardım.
Zamanla az biraz ufalanırdım belki.
Eh; artık o kadarcık da olur,
Zaman bile yaşasa kendi karasevdasını;
Torulur.

Ne yazık ki; taş-maş değilim, bir garip sevdalıyım,
Rüzgar esse; seni hatırlatır bana,
Yağmurlar hep gözlerimi yaşartır,
Solar dururum hüznümle sonbahar yaprakları misali,
Zemherileri yaşarım yaz aylarında,
Canımı çarmıhlara gerdirmişim, anam-babam,
Uğrunda.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 95-96/100)

İsmet Barlıoğlu
Kayıt Tarihi : 9.3.2005 11:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmet Barlıoğlu