Ağlıyordun Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Düşümde gördüm: Ağlıyordun.
Düş işte, hayra yordum,
Yanakların ıslanmıştı gözyaşlarınla,
Körpecik yapraklar altındaydın,
Gözyaşların birer çiğ damlası gibiydi
Ve ıslak yanakların birer sonbahar yaprağı,
Hüznün alıp götürdü
Gönlümdeki
Şafağı.

Ağlama; değmem biryerlerde, anam-babam, gözyaşlarına,
Canım müstehak sonu gelmeyen çilelere.
her şeyde önce çilem gelir, sonra ben gelirim,
Yeri gelir doğarım bir basübadelmevt misali,
Yeri gelir sevda için ölürüm,
Sen ağlama düşlerimde bile olsa;
Üzülürüm.

Bilirim benim içindir o gözyaşların,
Bilmesem de, ben öyle sanar dururum düşlerimde,
Sanmak da ne murdar söz?
İnanırım.
Bilirim ben benim ne mene şey olduğumu
Ve değerini senin gözyaşlarının.
Kıyma gözyaşlarına. Kurula.
Ağlayacaksan; benim için değil,
Kendin için
Ağla.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
SON GÜNEŞ isimli Serbest Şiirler 'inden > 89-90/100)