yalancısın
demek istemiyorum sana,
ama sen yalancısın...
en çok da,
kendine söyleyip inandıkların...
korkaksın
yalnızlığın diğer adısın...
bütün yalnızlıklarımda,
sen geliyorsun aklıma...
sen gelince aklıma,
bütün yalnızlıklarım
saldırıyor bir anda...
yalnız olan ben miyim?
hayır!
Samsun ve ben,
ezelden varız
ve her şeye
ezelden hazırız...
Yanakların ıslanacak
Sende ürpereceksin
Donacaksın bir sıcak ele muhtaç
Ağlayacaksın, unutamazsın
Herkesten gizleyeceksin
İnsanız bazı anlar bir kaldırıma
yanıyoruz birer birer,
eksiliyoruz.
çocukken oynadığımız
oyunlardaki gibi,
ebeliyor hayat,
oyun dışı kalıyoruz...
Yanlışlarım, yarım aşklarım,
Eksik yaşanan hayatlar
Elinde değil çoğu zaman.
Suların yatağından akışı gibi,
Kendime söylediğim yalanlar,
yapma dedim yaptın çocuk!
...
bazen sevdiğin nazlı olur,
çok seversin öldürür,
gözyaşına aldanır da
dünyalara kafa tutulur.
yaprağın renginin ne önemi var,
aynı toprağa düştükten sonra...
yılların artık ne önemi var,
aynı dalda solduktan sonra...
ister dalda ister toprakta olsun,
ne farkeder kavuştuktan sonra...
yar bir elma uzattı...
sigara da olurdu aslında,
ama uzatsa da olmazdı,
uzatsa da almazdım zaten.
o bilmiyor,
ben sigarayı bıraktım...
Yaşam olmayacaksan dallarıma,
Rüzgarlara haykıramayacaksam seni,
Kalacaksam köstebek gibi karanlıklarda,
Sen yoksan neye yaradı yaşadığım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!