Tanju Çubukçu Şiirleri - Şair Tanju Çubukçu

bütün kaldırımlar,
olay yeri inceleme şimdi.
yüzlerce cesedimin,
her bir gölgesinde sen...
izler bırakarak geçip gidiyorsun,
esirgemeden katil gülüşlerini...

bütün mevsimleri gördük teker teker,
yazları da gördük kışları da, gittiler...
beşinci mevsimde geldin sen içime,
adın olsun artık senin de Gülizar...

belki biraz üşüdük aralıkta,

bu yollar; sen geçtiysen,
kaldırımlar; yürüdüysen güzel.
bu yağmurlar; sen ıslandıysan,
bu güneş; seni de ısıtmışsa,
bulutlar; seyrettiysen güzel...
gökyüzü ve yıldızlar,

can çıkmadan
huy çıkmazmış ya hani,
can gidince;
sana bırakacağım
seni seven huylarımı...

canım yandığında,
ilk hecemsin...
ikinci hecen,
kalmadı ki bende...

Canı nedir ki bu yüreğin
Bir de susuz bırakırsan böyle
Kırılmış gibi, küsmüş gibi
Hüzünlü bakarsan bana öyle
Ben nasıl yazarım şiirlerimi...

çare;
ölmekse ölelim,
korkutmaz beni...
aynı havayı
çekemeyeceksek içimize,

çeker giderim bir gün,
bir de vazgeçerim sevmekten,
acından büyük olur şaşkınlığın...

cenazemi;
yar'in yüreğinden,
bir şiir vakti kaldırın...
ve sonra;
mısralarıma gömün beni...
nasıl bilirdiniz diye sorulduğunda,

çıksam şehrin en yükseğine,
doya doya haykırsam adını.
adının her harfini;
taksam kanadına martıların...
yüreğim; ödülü olsun kursaklarına,
sana veremediğim yüreğim...