düştüm bir kez aklına,
artık beni yok sayamazsın.
istesen de nafile,
artık hiç unutamazsın...
bir yılan gibi usulca,
sokuldu koynuna hatıralar.
düş yorgunu sabahlarda,
sen aklıma düşünce;
ben bu dünyadan düşüyorum.
kışlara yenilmiyorum da
ben baharlarda üşüyorum...
kalbimi titreten yüzün
duydum ki unutmuşsun
gözlerine dalıp dalıp
nasıl kaybolduğumu
duydum ki unutmuşsun
çeyrek asır nasıl yanıp
seni asla unutmadığımı
eğer bir kez daha
gelecek olsam dünyaya,
yine bu hayatı seçerdim...
içinde sen varsın,
arkandan koşmalarım var,
sana yetişememelerim var.
eğer varsa bir yerlerde,
evrenin bir başka halinde.
ama paralelinde,
ama meridyeninde,
kahkahalarla çınlayan
bir gök kubbede,
eksik etmemeli
hiç bir sevdalı ölümü yanından...
ölüp ölüp dirilmeyi,
sevgilinin gözlerinde ölmeyi,
ölümüne sevmeyi,
elbet ben sensiz de yaşarım,
alışırım zamanla buna.
kederli günlerim de olur,
bir yarım ağız gülüşlerim de...
sardığımda açtığın yaraları,
elimde kalem,
ne zaman bir şeyler yazsam;
sen oluyor sen...
her karaladığım sana benziyor,
sana benziyor yağmur damlaları,
penceremin camına vurduğunda.
elimizde kalır
kocaman kirli yüzü ile ayrılıklar...
ve bir gün;
senin de canını yakan
biri çıkar karşına,
o zaman anlarsın beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!