Tanju Çubukçu Şiirleri - Şair Tanju Çubukçu

bir kadehle başlar yalnızlığı yollarımın,
sonra;
çoğalır çoğalır sarhoşluğum...
bir sarhoşluğumda kaybolur yollarım,
bir de;
olmazları bildiğim halde girdiğim,

bir kadın ağladı,
Islandı bulutlar.
yeryüzüne inmeye utandılar,
güneşin arkasına saklandılar.
bir kadın ağladı,
kanadı bütün yaralar

bir kelebek deyip geçme ay gülüm,
düşün bir kelebeğin kanat vuruşunu;
evren nasıl da kasırgalara vurulur...
o kelebek önce sana tutulur,
sonra büyü yemiş gibi dili tutulur,
işte o zaman dünya yeniden kurulur...

bir kimsesizin
ölümü gibiyim yüreğinde...
sessiz
ve yok ağlayanım...
biliyorum;
tutulmayacak da yasım...

bir küçük dünya avuçlarımda,
içinde sen varsın.
gülüşün var ve sesin...
dışında, giydiğim kimsesizliğim.
dudakların, yanakların,
gözlerin var ve kaşların...

bir küçük şiirle
nasıl anlatabilirim ki seni,
roman yazmak gerekir
roman diyorum sana...
sana şiir yazmak kadar,
sana silmek de güzel şiirleri.

Bir liman önündeyim şimdi!
Açıklarda uyumuş gemiler...
El ayak çekilir şehirde,
Yakamozlarda yüzün belirir.
Teninin tuzunu alırım,
Vurduğunda yüzüme dalgalar.

bir minik
masum sevdaydı yüreğimde aşk,
sevmedin;
yıktın herşeyi, kıyametim oldu aşk...
ama yine de;
seni beklemenin başka bir heyecanı vardı içimde...

bir nehrin serin çığlığında,
derdinin kıyısına uzansam.
tavana diker gibi gözlerimi;
mahçup bakışlarında kaybolsam.
su olsam, hava olsam,
seninle hayat bulsam...

bir şarkıda bulurum seni,
bazen dudağıma değen kadehte...
rüyalarımda bulurum seni,
geceleri bölünen uykularımda...
içimdeki yalnızlığımda bulurum,
kaybolduğum kalabalıklarda,