Mahkeme diyorum beyler mahkeme!
Hani “Türk Milleti adına” diye başlayan.
Kaç karar verdi sayılmaz hepsi lehime
Lakin kağıtta, gereği getirilmedi yerine
Kendi memurunu mağdur eden devlet
Vurulmuştum adline hakiki bir düş görmüştüm
Divaneydim derdimden dermansızdım ölmüştüm
Hakk sedasın işittim yoluna geldim düştüm
Ölsem de bil yolundan ayrılmam gayri Pirim
Derdim Hakk’tı benim, tuttu elim, az dem lakin uz gittim
Dağlardan sarptı yolum, şehit kokulu topraklardan geçtim
Nehirlere daldım, köprüler yıktı ruhum camilerde aşk içtim
Dost hatırına sakinledim.. Öyle dindirdim ben Tunam Meriç’im
İçimde hatırası var yaşanmamış yılların
Gelmemiş zamanları özlüyor gibiyim
Coşturuyor içimi acısı açılmamış sırların
Hepsini tek tek yere döküyor gibiyim
Fışkırıyor ruhumdan sancısı adamlığın
Ezilen halklar için bir ahın olsun
Dağlara akseden feryadın olsun
Evliyaları kattığın bir duan olsun
Haykır gönlüm haykır yine sevdanı
Kalk yerinden yürü meydanlara
Develerin derdiyle devlere savaş açtım!
Ebabil kuşuyum ben.
Yıllardan YILMADIM ve İşte BURADAYIM..
Namussuzlarla görülecek HESABIM VARDIR!
Bir garip muamma sırdır gidişin
Aşka hasret baştan sona her işin
Gün gelir o gün boştur serzenişin
Ve o gün çıkışı yoktur bu asi inişin
Düzen böyle der kapılırsın gidişe
Sufilik bir hırka- bir lokmadır.. Dediler çekil ve sus ha!
Lakin ucuz mudur?.. ki hırka ve lokma hatırına bu dava
Kalp-ruh safilik iddiasında, bu uğurda gel de çalışma
Ten çürütmek lazım, böyle varılmaz, yol uzun, er sırra
Nice erler geçti bu meydandan, gör toprağa serdi özün
Adalet sahibi ey devletlim ey hünkar
Yıllar sürdü davalarım, ruhum dar
Kazandım ama elde edemedim kar
Bekleye bekleye sabır da kalmadı
Sokaklar çocuk dolmuş, evsiz geziyor
Yaşamadan yazılmaz Dost ANLAMADILAR
Sade şiirlere kandı davamı OKUMADILAR
Belki okudu lakin onları sade şiir sandılar
Beyini politika bağlamış yandı ah YANDILAR
Yolum ukbaya çıkardı, onlar sade handılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!