Hayat benim der öyle sanır
Öyle yaşarsın
Ama hep başkaları için
Yaşadığının farkında bile olmazsın
Neden bu kadar sessizsin
Acıdansa sessizliğini paylaşayım.
Matem tutmak içinse rengin
Beni de içine al gece...
Karanlığında hayal kurmayı
Geceye Dair
Gündüzün kasvetinden
Riyasından sıyrılıp
Gecenin müşfik dizlerine
Koydum başımı
Batan güneş mi
Karanlığa sebep
yoksa sansizlik mi
Ruhumda oluşturduğun depremle Kalbimdeki enkazı
Kim kaldıracak şimdi
Öyle bir yaktın ki yüreğimi
Kıyısına vardım maviliklerin
Yakamozları Seyre daldım
Takılıp bulutların peşine
Martıyı kanatlarından öptüm
Bir yusufcuğa dert yanıp
Dün gençliğimle karşılaştım
Sayfaları sararmış bir albümde
Sağımda solumda gülümseyen Dostlarım kimbilir şimdi nerelerde
Bir kaç sayfası okunmuş
Sonra bir kenara atılmış
Bazen hazırlıksız yakalanır insan ayrılıklara
Bir gün biri çekip gider hayatından
Hüzünle çarpar durur kuş kadar küçük yüreğin
Bir gün biri çekip gider hayatından
Adı kalır dilinin ucunda
Andıkça dilini ısırıp durursun
Gözlerin böyle güzel bakmasaydı,
Bilemezdim aşkın varlığını.
Kirpiklerin saplanmasaydı kalbime,
Dolaşmazdım böyle yaralı
Sen böyle vakur , böyle edalı,
Bakışların ateş, gözlerin belalı…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!