öfkemin rengini duysun dünya
bu savaş
gülüşlerini öldürdü
ağlamış gözleriyle çocukların
yas giysilerini çıkaramadılar
siyah sesliydi savaş
öldürülmüş toz toprak içinden
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,




iç sızısı doldu yüreklerine o annelerin.
diner mi gayri..
kırılsın elleri,yıkılsın evleri
onları bu hale koyanların..
duyarlı şiirinizi kutluyorum Mustafa Bey..selamlar efendim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta