Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Ne fırtınalar kopuyor yüreğinizde, ne rüzgarlar esiyor! O fırtınalar besliyor şiirinizi belli ama
en kısa sürede durulur umarım:) Sevgiler,
..:))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta