Soner Demir Şiirleri - Şair Soner Demir

Küçükken;
Rüzgarın, insanların nefeslerinin toplanmasıyla oluştugunu sanardım! .
İşte böyle çocukça sanmalarım vardı hep! ..
Sana sana büyüdüm ben...
Sana geldigimde;
Beni bekliyor olacagını sana sana avundum...

birçift kanat sahibi olup;

birkaç ekmek kırıntısı uğruna,

ölmekte var, çırpınarak...

Resmini;

Göz kapaklarımın altında saklıyorum! ...

Herkez uyuduğumu sanıyorken,

eyy ruhum..

henüz taşıyabiliyorken
dizlerim kadavramı,
ve soluya biliyorken cigerlerim
nikotin,

Hadi kalk sabah oldu dedi..
Bi güneşin doguşuyla olmuyorki bazen..
Kalp gözüm zifiriye bakarken
Gözlerim avuntu kamaşıyor...

saçma sapan bir dünyada,
yalan dolan bir hayattı yaşadıgım...


bu yüzden;
yalancı,

içim titriyor...
yolda yürürken aylak aylak;
ansızın içine düştügüm
derin bir su kuyusu gibi gece....

ve dibinde su yerine;

S ilip yüzümden kömür karasını,
O. mzuma alacaktım seni.
M. ahallemizde gezecektik baba kız...
A. kşam dönebilseydim! ...

Kömür gözlüm.

Sen; ...

Önce tadına bakmadan,

Yalnızlığımın içine attığım

Zihnimde;
Bildigim bütün alfabeler paramparça...
Beynimin her hücresinde harab olmuş harf kalıntıları...
Anlat desen..
Halimi hatrımı sorsan..
İç çeker, sıcak bir solukla salarım meramımı..