Sen şuan;
Hayatın neresinde,
Nelerle ne şekilde neden uğraşırsın bilmem..
Ama Ben;
Nedenlerinin ne anlama geldiğini,
Nedense çözemediğim yokluğundan;
Zamanın her saniyesi,
Bölündüm sensiz, zerrelerce tanelere...
Şimdi akan benim;
Seni düşünmekten;
Unutup Sormasan kendime,
Neyi unutmak istediğimi;
güneş yinede doğdu işte! ,
hemde yüzlerce kere gidişinin ertesinde,
üstelik yinede aydınlık,
üstelik yinede sıcak...
denizin mavisi, orman
rahat uyuman için, üşümemen için...
iyice örtülmüş üstünü...
ama bu defa;
bazen
göçmek isterim buralardan
güney kuzey farketmez...
sıcak ve soguk....
çocuklugumu doldurup bohçama
geri kalanı bırakıp ortada.
kuzeyden çok sert esiyor nefret..
lapa lapa kin yagıyor,
dondurucu intikam titretiyor iliklerimi
kuru dostlar toplayıp etraftan,
yakıp ısıtmalıyım içimi! ...
bir zamanlar duygularım vardı
beni ben kılan....
örnegin arzularım vardı;
kuşluk vakti umutlarla sulayıp,
gün batımı dallarından avuntular topladığım..
a dımlarım agırlaşıyor..
ş afak sökecek birazdan
k alan son umudumu yüreğimden! ..
y emin etmiştin bana
a kşama gelecektin..sabah olmadan..
sen ateştin,
bense bir ateşböceği çevrende kanat çırpan.
üstünde dans ettim beni yakmandan hiç korkmadan.
çünkü karanlık, daha korkunçtu senin sıcağından..
alevlerin deyse kanatlarıma;
ve tam ortasına düşsem sendeki yangının,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!