Saat on iki dediğinde kapa tüm perdeleri, ışıkları söndür ve bekle.
Beklerken uyuya kal.
Ve derken bir sela sesiyle aç gözlerini.
Bir musallaya uzanmış bedenime bile dokunmak ürpertsin yüreğini.
Hadi kapa.
Bil ki; bu son fasıla.
Ve saat tik tak sesiyle kovalamaktan.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta