Siz insanlar zaten yoktunuz
Gölgelerinizin ayak izleriydi kaldırımlardaki
Gülüşleriniz yoktu, yoktu o şen kahkahalarınız
Evleriniz yoktu , yoktu arabalarınız.
Çünkü siz yoktunuz sokaklarda
O gezinen gölgelerinizdi
Sabahın ilk ışıklarıyla beliren
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta