Elazığ’dan Ağın’a,
Bahçesine bağına,
Avuç avuç leblebi,
Doldur bardağına.
Elazığ, Alacakaya,
Emeğimiz gelmez saya.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
İnşallah yine bekleriz.
Gıyasettin Bey;
Enfes bir şiir okudum.
Elazığ'ı kaç kez gezmiş olmama rağmen doyamamışımdır.
Şiiri okurken şiirde bahsedilen her bir yer tek tek gözümün önüne geldi.
Ayrıca sayıları gittikçe azalsa da sekiz köşe kasket, şalvar, yumurta topuk ayakkabı giymiş güzel insanlar da.
Peki bir kişinin Elazizli olduğu nasıl anlaşılır? Cevabı da ben vereyim. Karşılaşma anında “Gakgo nedisin? Çağa çoluk nedi?” diye sorise işte siz gerçek bir Elazığlı ile konuşmaktasınızdır.
Bu yorumu yaparken çay içmekteyim. Keşke yanında bir de orçik olsaydı...
Harika şiirinizden dolayı kularım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta