arkadaş edindim kendime
şiiri ve mısralarını
okuyor kendini bazen
gönül dosttuma
akşamları yalnızım
yazıyorum şiirimi
ülkenin bir ilçesinde
bir limanında baglı
bir tekneydi belkide
bir parkında çınar
oda anlamadı aslında
ekmek derdinde aş derdinde
aklım ermeye başladığı yıllarda
doğum günümde bir paketle
annem canım doğum günümü
kutladı bir bez tavşanla koca kulaklı
tavşan sarı kırmızı ben fenerli
pek uzun sürmedi muhabbetimiz
döke döke gidiyoruz
kimsenin toplamadığı
hayatımızı yola
umut dolu sabahtan
umutların tükendiği
bir akşama
bir kelime söyleyin
hayatı özetlesin
olanları olmayanları
sınırlasın
mutluluk
herşeyi olupta, o olmayan
ben bir mum'um
benden ateş alsan
bir şeyim eksilmez
ben bir gün'üm
sabahımdan akşamıma
gecemde mehtabımda
eger ağlıyorsam
bir kır bahçesinde
çiçekler kırmızıymış
sarıymış anlamı ne
ayaklarım yorgunsa
tüm gün yürümüşsem
yüzüme vuran her rüzgarda
aldığım her nefeste
olmazsa denizin kokusu
misafir hissederim kendimi
martılar tepemde olmazsa
yüreğim kadar büyük teknem
hayat bir kumar olsa
yeşil çuhalarda atılan zarlar
düşeşlerin gölgesinde sönen
nice umutlar sabahın ilk ışıklarına
yenik kırık bir yürekle tutunsa
sen bir gölge kadar belirsiz
ayakları olmayan
kuyruklu yıldız gibi
yola çıktıgımda babam
otuz yaşındaydı
ben daha eksi yıllarda
ben yoktum ama şiir vardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!