Gözbebeklerindeki lacivert halkalardan
Ben hiç çember yapıp çevirdim mi?
Ey sevgili,
Sen kuruldun gözyaşlarıma
Kaydırak yaptın kayıyorsun boyuna..
Anladım
Öyle sessiz çığlıklarım varki
Nedensiz bekleyişlere dair..
Sustursam,
Duyarsızlar duyar korkarım!
Konuşmak,
Ayrılmak kadar ölüm!
O üç ana için takvimler 6 Mayıs 1972’nin üzerinde dondu…
O sabahta Ankara’ ya güneş doğdu…
Ama o sabah 3 ananın yüreğindeki güneş bir daha doğmamak üzere battı…
Deniz Hüseyin Yusuf yoktu artık…
Yüreği güneşsiz bırakılan analarından UTANIYORUM!
Sorgulanan kimliğim
Gözlerine bakan karasevda yüreğimken,
Daha fazla sen olamam ki
Senden öte..
Heybemde geçmişin siluetleri
Baskıcı,
Ben kendime ihanet ettim
Geçen gece
Bahçemiz'de çay içerken
Komşumla dertleştik
Hiç hesapsız sessizce
Açtık geçmişin sayfalarını
Çırılçıplak duygularımla
Yüzüyorum
Sevda denizinde
Üstüme hiçbir yalan
Hiçbir beklenti
Hiçbir kalıp giymeden
Hüzün labirentlerinde
Yaşarken yüreğim kayboluşları,
Duyuyormusun
Ne sessiz bir zafer
Ne çığlık çığlığa bir yenilgi! !
Bu dinginliğe
Asırlık coşkulardan
Çalıntı anlamlardı yüklediğim
Sen diye sana
Biliyorum..
Bu gece,
O ölümcül yüzleşmedeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!