Gün öldü devran dönmedi,
Kendimden çalıp da
Yanlış nefeslere maya çaldım tutmayacağını bile bile,
Sonra da taş bağladım saldım sırlarımı derinlerine…
Ayrılıkların başkenti..hüzünlerin başkenti derdim ya hep bak doğruladı beni şehrim..
Olmadı, yenildik sevgili.. GERÇEKLER 1 - AŞK 0! ! Oysa aşkın masumiyetine inandık biz..El değmemiş duygularımızı birbirimize saklamışız meğer bunca yıldır.. Kimselere göstermediğimiz duygularımızı cömertçe serptik birbirimizin yüreğine ki sevda olup şiir olup dile geldi hepsi..
Biliyormusun en çok uzaklıkları sevdim uzaklık biziz diye... Sevmenin beklemek olduğunu anladım yalnız geceler sağnak olup yağarken ak saçlarıma..
Tıpır tıpır cama vuran yağmurun sesi.
İçerisi sıcacık.
Etrafa yayılan hafif bir sabun kokusu.
Otobüsteyim.
Onca üşüdükten sonra, kuzine kenarına kıvrılmış kedi gibi gevşeyiverdim.
Otobüs yolculuklarını çok severim bu havada.
Bir yangın merdiveni yalnızlığında yangınlarımı harlıyorum.
Sigaramın ucundaki küçücük korda donarak…
Beynimin kıvrımlarında debisi yüksek onlarca düşünce akıyor...
Ve
Kulaklarımda birbirine karışan sözlerin yankısı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!