Ayakların gitmediği her yerden engel yemişim gibi
Söylesene sevgi senin için hiç mi gömleğin cebi olmadı?
Belki zamanı sığdırdıgin, belki oyalı bir peçete yahut vermek için gül...
Suyun aktığı yerde dururken birden akışı bozan da kim?
Güneşi battığı yerden kim doğurur artık?
Sönmekte biran bile şüphe etmemiş gibi yıldızların nasıl da kararıyor...
Şimdi bir bir sönerken geceyi aydınlatan gözlerin ışığı yok mu, nereden gelse içim de bir yıldız doğurma aşkı büyür...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta