Semih Kayış Şiirleri - Şair Semih Kayış

Dün yine bakarken daldım aynada kendime.
Dedim ki, boşver sen yetersin kendi kendine...

Koşmam kalabalığın peşinden,
Bıraktım herkes aynı yöne aksın.
Ben bambaşka yoldan giderken,
Kendi gölgem bile merakla baksın...

Aşk mıdır kırmızıya bütünüyle yakışan,
Yoksa kırmızı mıdır aşkı derinlerinde taşıyan.

Kırmızı biber dolgulu yeşil zeytin,
sen küsmek nedir bilir misin?
bir daha asla o dolaba giremeyecek olmayı,
bir daha koşup markette aranmamayı,

Yok olmak nedir bilir misin mesela?

Kış güneşini bilir misin?
Az görünür iç ısıtır.
Sende kış güneşi gibisi.
Arada sor hal hatır...

Koca yangınlar küçük bir kıvılcımla çıkarmış,
Gör bak halime bir kıvılcımın etkisi ne kadarmış.

Ziyan edeceğin çiçeği koparma dalından.
Kokusu iki gün sürer kurur gider ardından.

Tüm duyduğum, tüm gördüğüm.
Hayat başlı başına bir kördüğüm.

Korkular yüzünden kaçıyor yaşamın her anı
Yoksa nerede kaldı bu hayatın heyecanı...

In shadows he walks, silent like a grave,
Yet within his heart, resolute and brave...