Yaran derinse, sürsen ha merhem, sarsan ha iki kat.  Sadece Alışırsın ama dinmez sızısı, al sana  hakikat
Hala kulağımda bana dön! deyişin.
Aklımda gülüşün, fikrimde bekleyişin.
Soluksuz kalırcasına gönlüme  işleyişin.
Rehin kalıp yüreğimde beni kurtar! seslenişin.
Elimi uzattığımda uçarcasına gelişin.
Tükense de sabrım, bitmeyecek direnişim...
Halini sormaz kimse bilirim her şey lafta.
Ateş düştüğü yeri yakar daima inkişafta.
Taksalar da üzerine sökülmez bir yafta.
Atıl olur fikirlerin her türlü ihtilafta…
Hani derler ya.! Yaşamayan bilmez. Cidden yaşamayan bilmez arkadaş.
Üzülmezmiyim ben de, benim kalbim ne demir nede taş.
Zannetme ki, gözümdem akan sadece iki damla yaş.
Üzerimdeki bu ağır yük çökertti beni yıkılıyorum yavaş yavaş.
Neden bu hüzün? Benim de mutlu olmaya hakkım yok mu arkadaş...
Kavuşuruz birgün huzur kokan  geceye,
Sığdıralım umutları birkaç küçük heceye.
Gözlerimde yıldızlar, gönlümde huzurun çağı,
Gönlümde rüyalar, Gözlerimde gecenin bağı...
Sanırsın hayat yalnızca geceden ibaret. 
Güneşin doğuşu yeni başlangıçlara işaret.
İçinden bir ses, sana birşey fısıldar. 
Duyduğunda bir an gözlerin ışıldar...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!