Herkes okur, yazar, çizer;
İlham alan ince sezer;
Aktarırken duyguları
İhmal etmez vurguları...
Virgül, nokta, diğerleri
Yediğim ekmekten, içtiğim sudan
Tat alamıyorum artık nedense!
Yazdığım şiirden, çaldığım sazdan
Hoşlanamıyorum, dostlar bir bilse!
Bir lokma aşa ve bir yudum suya
Birileri ağır ağa, birileri ağır abla
Birileri girer bağa, birileri kurar tabla
Birileri katta yatta, birileri yatar parkta
Birileri hep kasapta, birileri yok hesapta
Düzen böyle olsa gerek! Buna dayanır mı yürek?
Anlamı ‘bile’ ‘-de/-da’ ayrı yazılır,
Kesmeyle belirtilmez, bu da bir kural...
Özel adın ilk harfi büyük yazılır,
Kesmeyle de ayrılır güzel Türkçe’de...
Her cümlenin ilk harfi büyük yazılır
Gün haftayı, hafta ayı kovalar
Ay yılı, yıl ise sonu noktalar.
Zaman hızla akar, ömürden çalar
‘Hoş geldin,’ diyelim, ‘iki bin on beş! ’
Yedik, içtik, güldük, bazen ağladık
Meclis gençleşecek on sekiz yaşla;
Ağlamak ve gülmek var bu kararla.
Çoluk çocuk şanslı, bebeler küssün;
Aşağı çekelim, on beşe düşsün!
Cumhur sevinecek on sekiz yaşla;
Emekli maaşım fazla gelmekte;
Ekmek ve su bile bana yetmekte.
Bir sen kalmışsındır; gel, sen de iste!
Para basarmışım! Haberin yok mu?
Oynayamayana yen ve yer dardır;
Hastasın, ustasın, her dem yastasın
Herkes gibi değil, sen bir başkasın
Ortada bulunup köşeyi kapma
Seni gidi çömçöm, numara yapma!
Yoksulsun, mağdursun, her dem aşktasın
R’leri yutarak başarıyorsun
Yoyo oynamayı hem de ağzınla;
Aklınca bir miktar inceliyorsun
Kırıtıp sırıtan özgün yapınla!
Kültürsüzlüğünü kapatıyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!