Sebati Manav Şiirleri - Şair Sebati Manav

Bilseydin içinde sakladığın cevherini
Silkelenir atardın üstünden küllerini
Göreceksin yenebilirsen eğer nefsini
İçindeki yaratılmışların en şereflisini

Sebati Manav 05 Mayıs 20024

Ey Siyonist Yahudi
Bir zamanlar size yaşatılan vahşetin
Bin mislini şimdi siz neden yaşatıyorsunuz
Vicdanınızı nerede susturdunuz
Ya insanlığınızı, hangi ayinle öldürdünüz
Bu neyin öfkesi neyin intikamı bitmiyor

Nasıl geçti yıllarım sevgisiz boşu boşuna
Harcadım ömrümü bir hayırsız uğruna
Umudumda olmasa duramazdım ayakta
Birde sen bebeğim beni tutan bu hayatta

Yeniksin yaralısın bahtın kara doğuştan
Farklısın onlardan, başka bir dünyadan
Acıyla kanla tanıştın sevgiyi tanımadan
Kaderin bu çocuk, Gazze’de doğduysan

Senin hakkın yok gülmeye, oynamaya

Yoksa geldi mi?
Uykusuz geçecek bir gece daha
Işıksız pencerenden içeri sızan gece
Medet umma geceden boşuna
Ay ışığı armağan etmeyecek uykuyu sana
Yıldızsız gecelerde kan kusar gökyüzü

Gece siyahı gözlerinde
Ne sırlar saklı görebilseydim
Geceyi gözlerinde okurdum
Seni çözebilseydim

Sen âşık değilsin arkadaş
Gerçek âşıklar böyle yapmaz
Üç kuruşluk içki masasında
Bir sarhoş kusmuğunda
Orta yere saçmaz aşkını

Geri ver hayat bana benden aldıklarını
Kestiğin bedel bu kadar ağır olmamalı
Anladım insafın yok adaletinde mi yok
Bu bedeli öderken canlarını veren çok

Tüm cabalarıma rağmen
Olmadı, olmuyor.
Neden bilmiyorum.
Bu yaşadığım hayat kaderim olmasın
Değiştirmek istiyorum.
Ben denedikçe her çabam boşa çıkıyor.

Gitme;
Gitme işte anlasana…
Eskiden olduğu gibi olsun her şey,
Sen yanımda kal gitme işte.
Sabah kahvaltıda peynir ekmekle beraber,