Rüzgar aldı, şapkamı.
Boğaz, bank ve ben.
Tek başına ben.
Tek başına bank.
Ha sahi, bu saatler tenha olur İstanbul.
Hani şafağa iki, üç saat kala.
Bedenler uykuda, şehrin ruhu çiğse olmuş, meydanlarda.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta