Benden farksız olduğunu hisediyorum.
Ne yapabilir
Kanadıyle belki uçardı
Ancak nereye kadar
Kabustan uyanırsa,her şey farklı olacak
Bu ağır sikleti çekmez,çekemez
Hasreti ile yaşarım
Hayalı ile kalkarım
Gördüğümden beri
Ben cayır,cayır yanarım
Felekımız çok haindi
Kıvranırım bilemesın hasretinden
Görseydım bir defa
Dünyanın en mutlusu olurdum belki
Yinede ne olur görünenler gibi görünme
Takatım yetmez buna
Ne sensız dayanabiliyorum
Gitme ne olursun buralardan
Ne olur bu senede kal
Biliyorum gözden ırak olursan
Gönülden de ırak olursun
Belki bu benim felaketim olacak
Garibim,
Bir yaprağın ucunda titreyen rüzgâr gibi.
Akvaryumu deniz sanan,
Küçük bir yem parçasını ziyafet bilen
Küçük bir balığım.
Söyler misin bana, onun yüzünden,
Ne vardı da yandın, yıkıldın böyle?
Sitemle yoğrulan her bir özünde,
Gönlünü titreten, ne vardı, söyle?
Kokusu sinmiş mi geleceğine?
Bilmiyorum
Kökünden bu kadar,
Yıkılmanın sebebi gerçekten neydi,
bilmem.
Cennetten gelen bir hûri miydi?
Niçin siner o tüm varlığıyle
Yapabilseydim önce ayla güneşi
Memleketin en güzel, yerlerini
Bana ait ne varsa bildiğim her şeyimi
Verirdim ki yeter ki bazen seni güreyim
siyah mı beyaz mısın inan ki bilmiyorum
Biliyorlar ölümü,
Ancak doymuyorlar zulme.
Sanki hiç ölmeyecek,
Sanki yeryüzü onlara kalacakmış gibi
çöküyorlar mazlumların varına ,yoğuna
Sonsuzluk duygusuna ulaşmışım,
Her şeye, herkese kavuşmuşum.
Ne özlem, ne hüzün, ne bekleyiş,
Hiçbir şeye ihtiyacım yok artık.
Hayal kurma isteği bile sönmüş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!