Yeter artık isyan etme boşuna
acıların böyle bitecek sanma
Gözünde büyüyen o bir melektır
Oda senin gibi çırpınır sanma
Anlatsam kimse anlamaz beni
Dert yumağı olduğumu bilmez kimse
Bitmeyen acılarımı
umutsuzluklarımı
Kim benim gibi kavrayacak
Biliyorum
Neredeyse resmini benzetiyorum herkese,
Hatırladıkça kalbim yerinden fırlıyor.
Kimi görsem, gözlerinde onu arıyorum,
Heyecandan duramıyorum yerimde.
Kelimeler hiç yetmez anlatmaya vasfını
Hiç kimse dolduramaz bu dünyada yerini
Yanımda olmuşsun sen altın gibi değerli
Yıkıldım senin için göründüğünden beri
unutmam mümkün müdür senın güzel adını
Sen kimsin ki seni tanıyamadım
onun için öldüğüm sen değilsin
Çöldeki Ceylan'dan daha güzel kız
Melekler gibi olan sen değilsin
Arasamda bulamamki ben onu
En çok hayal öldürür insanı,
Yarımyamalak esen rüzgâr
Büyüyememiş ahtapot gibi
yuva kurmuş beyinde.
Bilinmeyen gizemde
Sekiz Eylül gerçekten kara bir gün
Katledilen tüm yaşıtları gibi
O daha küçük bebek
Daha okul okuyacaktı
uçurtma uçurtacaktı
Dün kombimizi yaptı
Kombici.
Bir dolap içinde normal bir kutu.
Ayarı var oynarsın
Dışarda sıradan bir kutu
Karanlık gölgeler gibidir ruhları onların
İçi başka saz çalar, dişi başka saz çalar
Yılanı deliğinden çıkarır linsanları onlar
İşleri güçleri hep hile kurmak hep oyun
Sanki bu kalemundur,değişir hemen şekli
kesek halêmı nızanı
jiboçı ez ver bêhalım
ev evinek bê meded bu
Dı agıreki kur dı mamım
havar bê hêviv dermanım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!