Düşün, bu yalnızlığım ki
Ne geceye sığar ne sabaha.
Deprem mi yakmış etrafı,
Hiçbir haritada yeri yok.
Konuşmadan bakıyorum duvara,
Lı ber çavêmı tü gelek xüyayı
Vek gülek bıbin
Dinya çi qas sar bibe,
Tu wek malek germ û ava yî.
hayalate bes
Bir esinti değdi ruhuma,
zamansız bir nefes gibi süzüldü;
masumiyetle uzattı bana
bir dilim portakal,
sanki evreni paylaştı benimle.
Biz neyiz?
Nereden geldik, nereye gidiyoruz?
Garip bir imtihanla karşı karşıyayız...
Dünya, arzularımıza cevap veren bir yer değil.
Hiçbir istek tam karşılık bulmuyor,
Özlemlerimiz, hep yarım kalıyor.
Ez runıştıbum
Mı seyr kır lı dınyê
Mıdi derbasbu liber çavê mı
Ev gelek şêrin mina hüngüv bu
Hêdi dımeşya vek zinêv edul
Nêzikamı hat dılêmı hejya
Orada da özlem var mı?
Kavuşmak yazılmamış mı?
Bir yanım koşar da gider,
Bir yanım geriye döner
Ne kadar güzel olsa da,
Düşünmedim ki hiç bir şey
Bu gidişle düşünebilirmiyim
Çıkarmı aklımdan bilemiyorum
Bu kadar zorluğu kim yüklenebilir
cehennemde arazi almak gibi
Olmayan hayallerın peşinden kim koşar
Annenın feryadı hiç bir şeye değişmez
Bulunur inşallah el kadar narin küçük bebek
O küçücük bir melek
.Masum vede suçsuz
Hiç bir şeyden habersiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!