Yüzünden bal damlayan
Yüzünden damla,damla eridiğimi hisediyorum
Çiçek desem, çiçeğin en güzeli,
Her şeyin en güzeli olmalı günlümde
Gülüşü,bakışıyle,yüreğımi sızlatan o
Ne zaman aklıma düşünce
Bulunmaz ondan bir haber
O buhar olup uçtu
zaman geçse biraz daha üstünden
Artık hayalllerde bile görünmez
Kendine pay çıkarman boşuna
Olmayan bir varlıktır
Çok yumuşak huylu dur
Yüzünden bal akıyor
Üstündeki takıdan
Gözlerim kamaşıyor
O günlümün sultanı
Hiç bir kelime seni anlatamaz
Engin olan günlüm gibisin
Dünya kadar büyük ve geniş sın
Var,ancak yok olan,
Dünya nimetleri gibisin
çok yakın ancak okyanuslar kadar uzak gibisin
Kafese sığmıyoruz bir türlü
Bir kemirgen gibi kemiriliyor içimiz
Kasırga esmiş gibi
Duymaz kimsenin ruhu
Bir derin sesızlık kaplamiş ortalığı
Hiç ses yok
Görünmeyen yitik bir hayal,
Gelmek mi? Kaderde yok göremem Asla. Gölgede bıraktı,
Kalpte yanan sessiz bir yangınla.
Durmadan hatırlamak, zamansız bir keder,
Her anı bir diken, bir hüzün fısıltısı.
Beklemekten yoruldum
Bak akşam oluyor
Artık geç oldu,vakit daraliyor yavaş,yavaş
Yinede olmayan yolunu
bekliyorum
Bekleyeceğım bir murid gibi
Bir film şeridi gibi geçecek,
Bakışların göğe yönelecek.
Zaman kaybolacak, önemi yok,
Artık nerede olduğumuzu bilemeyecek.
Bir sarmaşık gibisin
uzayıp da gidersın
hiç çıkmasın gönlümden
yayilmişsın derine
çoktandır kök salmişsin
Hücrelere her yere
Karmakarışık her şey,
Belki de anlayamadığımızdan.
Gerçekten umutsuzuz,
Beklemeye sabrımız yok,
Kafalar karışık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!