Nankör zaman geçer gider
Bizi bizden çekip alan
Her şeyiniz benimdir der
Ömrümüzden ömür çalan.
En arzulu tatlar boşmuş
Görünüşü cennet olan yüzündür
Dünyadan kaybolan solan izindir
Bırakıp gittin bu yaman hüzündür
Beni saran candan eser yok artık
Ve o heyecandan eser yok artık
Yarın pazar
Söyle bana ne yazar
Çoktan unutmuştur beni çoktan
Ellerinden bir başkası tutmuştur
Her istediğini yapar şimdi
Neşesi yerinde gönlü hoştur.
Verildi o acı haberin sustum,
Vurup kıranların çağı başlıyor.
Nereye bu yolun? Nereye dostum?
Yorgun zamanların çağı başlıyor.
Eğlencemiz bitti, masamız bomboş,
Annemi verdim sana annemi kara toprak
Nasıl baktıysa bana sende ona iyi bak
Kocaman hüzün kaplar, bu semte acı dolar
Parça parça kırılır çiçek çiçek vazolar
Gözlerin Bartın yeşilidir
Saçlarında Zonguldak karası var
Yüreğin Çanakkale sanki
Güzelliğin İstanbul kadar
Samsun'da dirilişim başlar yanında
Teki gözlerine sürekli bakmış
Takılmış öbürü yanaklarına
Diğeri yüzüne abayı yakmış
Bir başkası sanki dudaklarına.
"Gitme" diye biri duraklarına
Eşi benzeri yok güzelliğinin
Büyülü yüzüne bakılır durur
Ayrılmamak için kopmamak için
Sevdası gönlüme çakılır durur
Çok seviyormuş o seni diyorlar
Nerde deli dolu dünyamız nerde
Şimdi hiçbir şeyin tadı tuzu yok
Sevinçler bıraktı yerini derde
Çoktandır şarkılar kalbe vuran ok
Neden böyle sakin olmuş geceler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!