Gözlerini kalbime aldım yürüdüm
Ellerin sessiz gözlerin konuşuyordu
Gökyüzü güneşi
Durmadan bize bakıyordu
Uzun boylu bir çınarın gölgesinde geçiyordum
Aşıktım
Gökyüzü hayal bahçesi
İki heceli sesler dilimde
Kulağıma yapışık sevda sesleri
Sesin kış uykusunda
Suskun resimler hayallerde
Düşerdi gün ortasına
Güneşin kirli sarısı
Gölgen pencerede
Yapışırdı gölgen pencereye
Sen güneşi sakladın tenine
Mavi atlasta süzüle süzüie
Bir kumru kondu gül pencereme
Gözlerinin rengine yapıştı kalbim
Gözleri sesiz elleri konuşuyordu
Oğuz çağından kopmuş gelmiş
Melikşah’ın Saltuklu aslanları
Erzurum’dan Horasan’dan başladı fetih
İlk kez saçının rengini iki heceye boyadım
Tuttum sonra adını üç heceye kilitledim.
Baktım ki
Fuşya kanatlı bulutlar inmiş gönül sokağıma...
Sen şimdi bir şiirden geçiyorsun
Usuma yüklenmiş aşk sözcükleriyle
Şimdi dünyada Senden başka kimse anlamaz hallerimi
Yine de
Sensiz en büyük yalnızlığı yaşıyorum
Uyanır uykularda mavi
Düşer şiirin dudağına
Alaca karanlık teslim oldu
Islak dudakların güneşine
Şimdi büyür kalbin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!