Sarı renkli meyveyim,
Ana yurdum Hindistan.
Sevdim Anadolu göklerini…
Gelip yerleştim
Erdemli , Lemas’a.
Adı değdi dilime
Dilim bölündü ikiye üçe
Sevda düştü kanıma
Kalbim bölündü dokuza ona
Saçlarında güneş
Adsız rüzgarlar oturmuş saçına,
Yüzüne dökülmüş aşkın her teli.
Rüyalara açık mavi gözleri,
Bir masal kuşu gibi gezinirdi,
Yüreğimde ki tuba dallarında.
Gözleri firuze bakar
Her yeri bir rüyadır
Zülfü ucunda kalbim
Sarı sevdalara yuvadır
Hilal sarısıdır kaşları
MET ÇİÇEĞİ
Kalbimin rüzgarında
İki heceli gül sesi
Bir hecesinde demir yanar
Bir hecesinde met-cezir başlar
Adsız rüzgarlar karıştırır gökyüzünü
Yüze dökülmüş aşk telleri
Rüyalarımı süsler gözleri
Bir masal perisidir ki
Gezinir hayallerimin kafdağında
Geceydi
Rüzgar saçlarındaydı
Sarılmıştı gecenin şalına
Hareketli hallerinde hüzün vardı
Akıp giden bir yıldız
Gözlerim öptü kız sesini
Miyas’ın gözleri kıskandı
Hece kuşları çırpınıyor dilimde
Sabırla çözerken aşk dilini
Kızın gözleri gökyüzü
Giydiğin her urbanın rengine
Uyum sağlar gözlerin
Çektiğim sevda acılarına
Her an mutluluk verir gözlerin
Yorgun yılların biriktirdiği
Akdeniz Bölgesi’nde
Anamur havzasında hazırdır yerim.
Uzun silindirik biçimdeyim.
Yumuşak kıvamda dondurma gibiyim
Kokumu, lezzetimi bilir çocuklar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!