Mavi atlasta süzüle süzüie
Bir kumru kondu gül pencereme
Gözlerinin rengine yapıştı kalbim
Gözleri sesiz elleri konuşuyordu
Şimdi bir şiirde bir rüzgar
Oynatsa yüreğimin yelkenlisini
Şimdi bir şiirde bir yelkenli kalksa yürüse
Yelkenime kılavuz olsa deniz mavisi gözlerin
Piri Reis gibi sığınsam gözlerinin limanına
Gözlerini kalbime aldım yürüdüm
Ellerin sessiz gözlerin konuşuyordu
Gökyüzü güneşi
Durmadan bize bakıyordu
Uzun boylu bir çınarın gölgesinde geçiyordum
Aşıktım
Sen şimdi bir şiirden geçiyorsun
Usuma yüklenmiş aşk sözcükleriyle
Şimdi dünyada Senden başka kimse anlamaz hallerimi
Yine de
Sensiz en büyük yalnızlığı yaşıyorum
Uyanır uykularda mavi
Düşer şiirin dudağına
Alaca karanlık teslim oldu
Islak dudakların güneşine
Şimdi büyür kalbin
Güneş bana günaydın derken
Balkonumda martılara ekmek atarken
Deniz bana küstü dere alkışladı
Bir sürü martı kanatları suda
Birden bire bir kazın çığlığı
Dereyi iki yakaya böldü
Üç kanatlı kuşum gökyüzünde
Pencereme kaydettim günlük güneşleri
Günleri tamamladım haftalara aylara
Bekledim bekledim hayalinin anıtını
Başımın ortasına
Bir kuş vardı kalbinde
Mersin göklerinden çıkıp gelmişti
Minicikti bazen geçerdi gözlerimin içiinden
Minacıktı ama unutmamıştı aşkı
Gözleri tutuşmuştu kerem külünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!